Testuingurua
Mugagabea 133.
Credo te legere = irakurrtzen duzula nago;
credo te lectum esse = irakurri zenula nago (duzula ere bai);
credo te lectum fuisse = irakurriko zenula nago.
Adi-izena (nombre verbal) (Beregan artzen ditu supinum, gerundium, participium).
134. Latitarrak etzuten izen biurtzen ahal adi-itz mugagabea guk bezela, ta orrek erabilli ditu arat-onat izen billa.
Guzien erroa adi-izen ori da bada, ta ori bere mailletan ezarri ezkero, iru sail oriek batera detzakegu.
To esse (etzuten), tou esse=essendi (etzuten), to amare=amando (etzuten), eta abar.
Guk izatea, izatearen, izateko, izatera, izaten, izatearekin... izana, izanaren, izaneko... buka-mailla osoetan ipintzen dugu.
Supinum = ortzaz gora, etzanda, alperkerian... latinzaleetan ez dut ongi adierazia ikusi.
Euskeraz adi-izenaren bukaera bat da, geienez, -tera, -teko: Lusum venio = jolasera nator; pacem petitum = pakea eskatzera (pake-eske).
Mirabiel visu = ikusteko arrigarria; nefas est dictu senectutem miseram esse = zartzaroa doakabea dala ez da esatekoa.